Ελευθεροτυπία (3 Ιανουαρίου 2009)
Το έγκλημα Σιωνιστών/υπερεθνικής ελίτ και η Αριστερά
ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ενώ το νέο έγκλημα των Σιωνιστών, με την αμέριστη συμπαράσταση της εξίσου εγκληματικής υπερεθνικής ελίτ (Η.Π.Α., Ε.Ε. κ.λπ.) και των σατραπικών Αραβικών προτεκτοράτων της (Αίγυπτος, Ιορδανία, Σειχάτα του Κόλπου κ.λπ.) συνεχίζεται σε βάρος ενός ανυπεράσπιστου λαού που προηγούμενα είχε στραγγαλιστεί οικονομικά, η αντίσταση των λαών εναντίον τους, που με κάθε τρόπο αποπροσανατολίζονται από τα διεθνή ΜΜΕ τα οποία ελέγχουν οι ελίτ αυτές, μόλις αρχίζει. Και αυτό, διότι σήμερα όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η συστημική βία ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό δεν είναι παρά τμήμα της συστημικής βίας που ασκεί η ίδια υπερεθνική ελίτ, με την συμπαράσταση των τοπικών ελίτ, σε ολόκληρο τον κόσμο. Είτε πρόκειται για την παγκόσμια κρίση που σήμερα καταδικάζει όλο και περισσότερα εκατομμύρια στην ανεργία, την φτώχεια και την εξαθλίωση, απλώς για να μπορέσουν οι ελίτ και κάποια προνομιούχα κοινωνικά στρώματα στην υπηρεσία τους να αυξήσουν τον μυθικό πλούτο τους και ένα τρόπο ζωής που έχει φέρει τον πλανήτη στα όρια της οικολογικής καταστροφής. Είτε, αντίστοιχα, πρόκειται για την ωμή φυσική βία στην οποία καταφεύγουν οι ίδιες ελίτ για να συντρίψουν την αντίσταση κάθε εξεγερμένου, χθες στην Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ, αύριο στις ίδιες τις χώρες της υπερεθνικής ελίτ και τις εξαρτώμενες από αυτήν χώρες —η κοινωνική έκρηξη στη χώρα μας δεν είναι πάρα ο προπομπός. Και όλα βέβαια αυτά κάτω από τον μανδύα μιας ψευδεπίγραφης «δημοκρατίας» που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική δημοκρατία ως την άμεση άσκηση κάθε εξουσίας από τον ίδιο τον λαό, και όχι από τις πολιτικές ελίτ των επαγγελματιών πολιτικών και τις οικονομικές ελίτ που ελέγχουν την διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς.
Το «έγκλημα» του σφαγιαζόμενου σήμερα λαού της Γάζας είναι ότι ψήφισε, με όλες τις «δημοκρατικές» διαδικασίες που επιβάλλει η υπερεθνική ελίτ, ένα καθεστώς που ήταν δεσμευμένο στην μη αναγνώριση του Σιωνιστικού καθεστώτος που εδώ και 60 χρόνια κατέλαβε με την βία ή την απειλή βίας (όπως ακόμη και προοδευτικοί Εβραίοι ιστορικοί παραδέχονται) όχι μόνο τα εδάφη που του παραχώρησε ο ΟΗΕ το 1948 (χωρίς βέβαια να σκεφτεί κανένας να ρωτήσει τους ίδιους τους γηγενείς Παλαιστίνιους που ήταν η συντριπτική πλειοψηφία για εκατοντάδες χρόνια!) αλλά και την υπόλοιπη Παλαιστίνη, χάρη στις εκστρατείες του Σιωνιστικού στρατού, δηλαδή του χωροφύλακα της Δύσης, που με τα δισεκατομμύρια δολάρια που εισέρρευσαν από την Δύση είναι σήμερα ένας από τους τέσσερεις ισχυρότερους στρατούς στον κόσμο. Αποτέλεσμα: 1,5 εκατομμύρια πρόσφυγες συνωστίζονται σήμερα υπό άθλιες συνθήκες στην ακτή της Γάζας, μια έκταση όσο περίπου και η Θάσος. Ανεξάρτητα από τον Ισλαμικό χαρακτήρα του καθεστώτος αυτού (που δεν αποτελεί βέβαια λόγο να μην το υποστηρίζει κάθε αντιστεκόμενος ενάντια στην συστημική βία ―όπως ισχυρίζονται οι κρυπτοΣιωνιστές σε όλα τα μήκη και πλάτη, έστω και αν παριστάνουν τους «αναρχικούς»), η μη αναγνώριση ενός ρατσιστικού καθεστώτος που επεκτείνεται συνεχώς με την βία, και η αντίσταση εναντίον της στρατιωτικής κατοχής με κάθε διαθέσιμο μέσο λαϊκής αντιβίας αποτελεί στοιχειώδες καθήκον αναγνωριζομενο και από το διεθνές δίκαιο! Όμως, οι πρόσφυγες της Γάζας έπρεπε να συντριβούν γιατί δεν έσκυψαν το κεφάλι, όπως τα αστικά κυρίως στρώματα στην Δυτική Όχθη που υποστηρίζουν το προστατευόμενο (από τους Σιωνιστές, την υπερεθνική ελίτ και τα προτεκτοράτα της στον Αραβικό κόσμο) καθεστώς Αμπάς που είναι πρόθυμο να δεχτεί ένα ρόλο προτεκτοράτου σε μερικά τμήματα της γης τους.
Έτσι, αμέσως μετά την εκλογή του καθεστώτος Χαμάς άρχισε μια εκστρατεία από την υπερεθνική ελίτ και τα Αραβικά προτεκτοράτα για την «αλλαγή καθεστώτος» ―ακριβώς όπως έγινε επιτυχημένα και στο Ιράκ. Η εκστρατεία αυτή ξεκίνησε με ένα εξοντωτικό οικονομικό πόλεμο, εφόσον η δήθεν αποχώρηση των Σιωνιστικών κατοχικών δυνάμεων το 2005 σήμαινε τον στρατιωτικό αποκλεισμό της Γάζας από την γη, αέρα και θάλασσα, δημιουργώντας το μεγαλύτερο ίσως γκέτο στην Ιστορία, και εφαρμόζοντας πιστά τις ναζιστικές μεθόδους των συλλογικών αντιποίνων. Η ιδεολογία που συγκάλυψε το μαζικό αυτό έγκλημα εναντίον του Παλαιστινιακού λαού είναι η Σιωνιστική «βιομηχανία του Ολοκαυτώματος», την οποία κατήγγειλε ένα φωτεινό Εβραϊκό μυαλό[1], του οποίου η ίδια η οικογένεια ήταν θύμα του —πράγμα που δεν εμπόδισε τους Σιωνιστές και κρυπτό-Σιωνιστές απατεώνες σε όλο τον κόσμο να κατηγορούν ως αντισημίτες τον ίδιο, άλλα και κάθε άλλη φωνή τίμιου Εβραίου, η μέλους της ριζοσπαστικής Αριστεράς που τολμούσε να καταγγέλλει το συνεχές Σιωνιστικό έγκλημα. Έτσι, οι ασύστολα ψευδόμενες Σιωνιστικές τρομοκρατικές ελίτ, με την βοήθεια των ελεγχόμενων από την υπερεθνική ελίτ διεθνών ΜΜΕ που ουσιαστικά παρουσιάζουν μόνο την δική τους «αλήθεια», κατέταξαν το αντιστεκόμενο καθεστώς Χαμάς στα «τρομοκρατικά» καθεστώτα-παρίες, και μιλούν για αποχώρηση τους από την Γάζα. Αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» αυτής είναι ότι ο αποκλεισμός που άρχισε με την νίκη της Χαμάς έχει οδηγήσει, σύμφωνα με την τελευταία Έκθεση του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού,[2] το 70% του λαου της Γάζας σε υποσιτισμό και περίπου το 40% του πληθυσμού να καταδικάζεται στην απόλυτη φτώχεια, με εισόδημα 90 Ευρώ τον μήνα για να θρέψουν οικογένειες 7-9 ατόμων.
Η διαδικασία για την «αλλαγή καθεστώτος», την οποία ομολογούν στελέχη της Σιωνιστικής κυβέρνησης, συνεχίζεται με το σημερινό έγκλημα, πάλι χρησιμοποιώντας για συγκάλυψη μια άθλια ψευδολογία. Αν στο Ιράκ η συγκάλυψη βασιζόταν στα ουδέποτε ευρεθέντα «όπλα μαζικής καταστροφής», σήμερα βασίζεται στους πύραυλους της Χαμάς, δηλαδή, τα χειροποίητα βασικά … βαρελότα[3] που αποτελούν την αντίσταση τους, τα οποία μέχρι σήμερα στοίχισαν τη ζωή τεσσάρων (4) Ισραηλινών έναντι 400 Παλαιστίνιων (αναλογία 1 προς 100 —εδώ οι Σιωνιστές ξεπέρασαν και τους ναζί δάσκαλους τους που επέβαλλαν συλλογικά αντίποινα 50 Έλληνες για κάθε Γερμανό!). Στα επτά μάλιστα χρόνια που οι Παλαιστίνιοι χρησιμοποιούν το «πυρ» αυτού του είδους, το αποτέλεσμα ήταν 14 Ισραηλινοί νεκροί έναντι 5000 νεκρών Παλαιστίνιων από τα F16 και τα Απάτσι των Σιωνιστών (δηλαδή 357 Παλαιστίνιοι για κάθε Ισραηλινό)![4]
Εντούτοις, αυτά δεν εμποδίζουν την κέντρο-αριστερά (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) και Αριστερά (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) να καταδικάζουν την βία «από όπου και αν προέρχεται», εξισώνοντας θύτες και θύματα, ενώ το ΚΚΕ ετοιμάζεται να επισκεφτεί την προδοτική ηγεσία των Παλαιστίνιων στην Ραμάλα. Παράλληλα, η Σιωνιστική «Αριστερά» (Crossman, Amos Oz κ.α.) ζητά το ίδιο, επίσης αρνούμενη το δικαίωμα αντίστασης στον Παλαιστινιακό λαό, διότι δήθεν η «τρομοκρατία» τους σκοτώνει «αθώους» πολίτες (έστω και αν η συντριπτική πλειοψηφία τους συναινεί στα Σιωνιστικά εγκλήματα!) ενώ βέβαια οι πολλαπλάσιοι Παλαιστίνιοι που πέφτουν θύματα της Σιωνιστικής κρατικής τρομοκρατίας είναι απλώς «παράπλευρες απώλειες». Και όλα αυτό το λουτρό αίματος γιατί; Διότι οι Σιωνιστές, με την αγαστή σύμπνοια της υπερεθνικής ελίτ, δεν δέχονται ούτε να συζητήσουν την λύση ενός ενιαίου πολυπολιτισμικού κράτους για τους λαούς της Παλαιστίνης αλλά με κάθε τρόπο πολέμησαν κάθε λύση που θα υπέσκαπτε το «καθαρό» (και επεκτατικό) Σιωνιστικό κράτος τους…
[1] Norman Finkelstein, The Holocaust Industry (Verso, 2000).
[2] Donald Macintyre, “Chronic malnutrition in Gaza blamed on Israel”, The Independent (15/11/2008).
[3] Heather Sharp, “Rocket attacks plague Israeli towns”, BBC News (28/12/2008).
[4] Seumas Milne, “Israel's onslaught on Gaza is a crime that cannot succeed”, The Guardian (30/12/2008).