Εισαγωγικό Σημείωμα #7

 

Συντακτική Ομάδα

 

 

Προτού ξεκινήσουμε την παρουσίαση των κειμένων που περιλαμβάνονται στο 7ο τεύχος του περιοδικού μας επιθυμούμε, για ακόμη μία φορά, να ευχαριστήσουμε όσους αγκάλιασαν την προσπάθεια για τη διάδοση των ιδεών της Περιεκτικής Δημοκρατίας με οποιοδήποτε τρόπο. Στο πλαίσιο αυτό, θα ήταν μεγάλη χαρά για εμάς η προσωπική γνωριμία με κάποιους από τους αναγνώστες, με σκοπό την ανταλλαγή ιδεών και την ουσιαστική συζήτηση πάνω στα θέματα της εποχής μας, που μας αγγίζουν όλους. Μέσα στο μήνα που διανύουμε έχουν προγραμματιστεί στην κατεύθυνση αυτή δύο σημαντικές εκδηλώσεις: Η πρώτη αφορά ομιλία του Τάκη Φωτόπουλου στις 28 Μαΐου στο Εργατικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης (ώρα 7 το απόγευμα) και η δεύτερη μία ομιλία του ίδιου στα Ιωάννινα στις 30 Μαΐου. Θα ήταν χαρά μας να συζητήσουμε με όσους μπορούν να παρευρεθούν στις εκδηλώσεις αυτές.

 

Ακόμη μία κίνηση σχετική με το πρόταγμα της Περιεκτικής Δημοκρατίας που θα πραγματοποιηθεί εντός του μήνα είναι η έκδοση του νέου βιβλίου του Τάκη Φωτόπουλου με τίτλο: «Ο καπιταλισμός του Τσόμσκι και ο μετακαπιταλισμός του Άλμπερτ» από τις εκδόσεις Γόρδιος. Όπως φαίνεται και από τον τίτλο του, το βιβλίο πραγματεύεται τις θέσεις των δύο ευρύτατα γνωστών (και μπέστ σέλλερ) σε πολλές χώρες θεωρητικών της ρεφορμιστικής Αριστεράς Τσόμσκι και Άλμπερτ. Οι θέσεις τους τίθενται υπό κριτική σκοπιά με στόχο να ακουστεί ένας αντίλογος με ελευθεριακό περιεχόμενο (δηλαδή από τα αριστερά) σε αυτές. Ας περάσουμε, όμως, στα θέματα που καλύπτει το περιοδικό μας.

Ως συνήθως, η ύλη χωρίζεται σε κείμενα που αφορούν την τρέχουσα επικαιρότητα, στη συνέχεια δίνονται απαντήσεις σε ορισμένα κρίσιμα θεωρητικά θέματα που έχουν απασχολήσει την Αριστερά εδώ και αιώνες και, τέλος, το περιοδικό κλείνει με τη στήλη του διαλόγου.

 

Τα θέματα επικαιρότητας που επιλέξαμε τούτη τη φορά έχουν να κάνουν με μία ανάλυση για τα γεγονότα της Κύπρου, πριν και μετά το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν. Το κείμενο παρουσιάζει τις βαθύτερες αιτίες και τους λόγους (ιστορικούς, πολιτικούς, οικονομικούς) που οδήγησαν τους Ελληνοκυπρίους να αποφασίσουν ένα συντριπτικό «ΟΧΙ» κατά της υπερεθνικής ελίτ, της Νέας Τάξης και της ρεφορμιστικής Αριστεράς, και τους Τουρκοκυπρίους, απαντώντας θετικά στο Σχέδιο Ανάν, να πουν «ΟΧΙ» στις ντόπιες ελίτ που τους καταδυναστεύουν επί μακρόν.

 

Ακολουθεί άρθρο το οποίο, με την ευκαιρία της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας, σχολιάζει την έννοια του εθελοντισμού γενικά και τη σχέση του κινήματος του εθελοντισμού με την Κοινωνία των Πολιτών που οραματίζονται οι πολιτικές ελίτ, καθώς και τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που ο ρόλος τους διαρκώς αυξάνεται. Καταδεικνύεται, επίσης, ο λόγος για τον οποίο παρόμοιες κινήσεις δεν μπορούν να προσφέρουν πραγματική λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες κοινωνίες, αλλά αντίθετα αποδεικνύονται ιδιαίτερα ωφέλιμες για τις ελίτ, αφού «ελαφρύνουν» τις απάνθρωπες συνέπειες της οικονομίας της αγοράς.

 

Περνώντας στα θεωρητικά τμήματα του τεύχους, θυμίζουμε ότι στο προηγούμενο τεύχος αναλύθηκαν εκτενώς οι μεταβατικές στρατηγικές προς μία Περιεκτική Δημοκρατία και δόθηκαν ρεαλιστικές κατευθύνσεις για μία μακροπρόθεσμη αλλά και μία βραχυπρόθεσμη στρατηγική. Σε συνέχεια του θέματος αυτού, στο τεύχος 7 περιλαμβάνονται οι αντίστοιχες προτάσεις για τη μετάβαση σε μία εναλλακτική κοινωνία όλων των ρευμάτων της Αριστεράς. Το πολύ ενδιαφέρον, κατά τη γνώμη μας, κείμενο μπορεί να ιδωθεί και ως μία ιστορική αναδρομή των κοινωνικών αγώνων στην πορεία των ετών, αφού παρουσιάζει τις θέσεις διάφορων κινημάτων όπως είναι τα μη συστημικά κινήματα για μεταρυθμίσεις «από τα πάνω» που επικράτησαν στη Δύση την περίοδο της σοσιαλδημοκρατικής συναίνεσης, τα αντισυστημικά κινήματα που εκφράζονται από διάφορες μαρξιστικές/λενινιστικές τάσεις, τη στρατηγική του αντάρτικου, τον ελευθεριακό κοινοτισμό κ.α. και, τέλος, τη στροφή του αναρχικού κινήματος στον λαΐφ σταΐλ αναρχισμό και την άμεση δράση. Η παρουσίαση αυτή συνοδεύεται από μία κριτική που εκφράζει τις βασικές ενστάσεις και διαφορές της Περιεκτικής Δημοκρατίας με καθεμία από τις τάσεις αυτές.

 

Τέλος. η στήλη του διαλόγου φιλοξενεί τη μετάφραση ενός άρθρου που πρωτοδημοσιεύτηκε στο διεθνές περιοδικό Democracy & Nature με θέμα μία βιβλιοκριτική στο έργο των Negri και Hardt «Η Αυτοκρατορία». Η Αυτοκρατορία έχει γενικά χαρακτηριστεί από τον καθεστωτικό τύπο, αλλά και από κάποιους στην Αριστερά ως ένα είδος νέου «Κομμουνιστικού Μανιφέστο». Ωστόσο, μια προσεκτική εξέταση του περιεχομένου του βιβλίου, κάνει σαφές ότι, μακριά από το να έχει ριζοσπαστικές σημασίες παρόμοιες με το αυθεντικό Μανιφέστο, η Αυτοκρατορία θα έπρεπε καλύτερα να χαρακτηριστεί ως ένα «αντικειμενικό» καλωσόρισμα στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.        


 

 

Επιστροφή