Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
Ο Πόλεμος
και η Διεθνοποιημένη Οικονομία της Αγοράς, εκδόσεις
Στάχυ, 1999
Πρόλογος
Η αιματηρή
επιβολή της Νέας Τάξης στα Βαλκάνια που
σφραγίστηκε με τους ανελέητους Νατοϊκούς
βομβαρδισμούς έχει, σύμφωνα με τη θέση που
προσπαθώ ν αναπτύξω ση άρθρα αυτά, πολλαπλή
σημασία. Όχι μόνο για το γεγονός αυτό
καθεαυτό αλλά, κυρίως, διότι ο πόλεμος αυτός
αποτελεί τον πρώτο πόλεμο της Νέας
παγκόσμιας Οικονομικής Τάξης, δηλαδή της
διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς και
των πολιτικών εκφράσεων της (νέο επιθετικό
ΝΑΤΟ και δυτικοκρατούμενος ΟΗΕ). Ακόμα
είναι ο πρώτος πόλεμος που εφαρμόζει στη
πράξη τη νέα ιδεολογία της ‘περιορισμένης
εθνικής κυριαρχίας’ για χάρη της υπερτέρας
‘ηθικής κυριαρχίας’ όπως την ονόμασε
βασικό στέλεχος των Ευρωπαίων Πράσινων που
έπαιξαν κατάπτυστο ρόλο σε σχέση με τον
ανήθικο αυτό πόλεμο. Τέλος, αυτός ο πόλεμος
έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί έκανε πια
ξεκάθαρο ότι η ‘Αριστερά’ της κοινωνίας
των πολιτών καθώς
και των ‘ρεαλιστών’ Πράσινων, είτε στη
διανόηση είτε στις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις,
εγκολπώνεται πλήρως όχι μόνο τη Νέα
Παγκόσμια Οικονομική Τάξη αλλά και τις
πολιτικές εκφράσεις της, πράγμα που κάνει
επιτακτική την ανάγκη μιας νέας διεθνούς
ριζοσπαστικής αριστεράς με ένα νέο όραμα
και πολιτική πρακτική, πέρα από τον
αποτυχημένο κρατικιστικό σοσιαλισμό και
τον βάρβαρο υπαρκτό καπιταλισμό, προς μια
πραγματική περιεκτική δημοκρατία. Αυτή
ίσως είναι η μόνη διέξοδος σήμερα από τη
πολυδιάστατη κρίση που
έχει οδηγήσει στον ολοκληρωτισμό της
Νέας Τάξης, η οποία τείνει να παγιωθεί στη
νέα χιλιετία.
Όλα αυτά τα
θέματα διερευνώνται στα παρατιθέμενα άρθρα
που συγκέντρωσα στο βιβλίο αυτό, τα οποία
βασικά έχουν δημοσιευθεί στη τακτική μου
στήλη στην Ελευθεροτυπία, εκτός από ένα
εκτεταμένο δοκίμιο που πρωτοδημοσιεύθηκε
στο διεθνές περιοδικό Democracy
& Nature και ένα άρθρο στο Πριν.
Τα άρθρα παρατίθενται αυτούσια με τον
αρχικό τίτλο τους και σε χρονολογική σειρά,
ώστε να είναι δυνατή η παρακολούθηση της
διαχρονικής εξέλιξης του σχετικού
προβληματισμού πάνω στο θέμα. Το
μειονέκτημα βέβαια αυτού του τρόπου
παράθεσης είναι οι αναπόφευκτες
επαναλήψεις για τις οποίες ελπίζω να με
συγχωρήσει ο αναγνώστης.
Τάκης
Φωτόπουλος
Λονδίνο,
Ιούνιος 1999