Ελευθεροτυπία (22 Ιουλίου 2006)
Στόχος της σφαγής: Η συντριβή κάθε αντίστασης
ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ενώ η Σιωνιστική επίθεση με το πράσινο φως της υπερεθνικής ελίτ (Η.Π.Α. & Ε.Ε., σε συνεργασία με Ρωσία και Κίνα) συνεχίζεται, και προμηνύεται να ενταθεί μόλις εκκενωθούν οι υπήκοοι της ελίτ αυτής από την «εμπόλεμη» περιοχή, οι στόχοι της σφαγής είναι πια καθαροί.
Ο βασικός στόχος είναι η συντριβή κάθε αντίστασης στην Νέα Τάξη. Σε αυτό, βοηθεί αποφασιστικά η μετονομασία της αντίστασης σε «τρομοκρατία», στην οποία συμφωνεί και ολόκληρη η ρεφορμιστική Αριστερά, διεθνής και εγχώρια, συμπεριλαμβανόμενων και κάποιων δήθεν «ελευθεριακών», αλλά και του δηλώνοντας «αναρχικού» Τσόμσκι. Αυτό δίνει το δικαίωμα στους Σιωνιστές σφαγείς όχι μόνο να επιδίδονται σε συστηματικές δολοφονίες όποιων χαρακτηρίζουν «τρομοκράτες», καθώς και πολλαπλάσιων αμάχων πολιτών που χαρακτηρίζονται «παράπλευρες» απώλειες, αλλά και να ισοπεδώνουν τις βασικές υποδομές του Παλαιστινιακού και Λιβανέζικου λαού (γέφυρες, εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού, αεροδρόμια, εκατοντάδες σπίτια κ.λπ.) δημιουργώντας νέα κύματα προσφύγων.
Οι παρεπόμενοι στόχοι της συντριβής της αντίστασης είναι, πρώτον, η υποταγή του Παλαιστινιακού λαού στα «τετελεσμένα» που ήδη έχουν οργανώσει οι Σιωνιστές με τις ρατσιστικές εθνοκαθάρσεις τους από τη στιγμή που ιδρύσαν το κράτος τους το 1948. Το σχέδιο είναι όταν η ένοπλη αντίσταση που προσφέρουν οι αντιστασιακές οργανώσεις θα έχει συντριβεί τότε θα είναι ανοικτός ο δρόμος για την ίδρυση κάποιων Μπαντουστάν σε τμήματα της Παλαιστίνης που θα διαφεντεύεται η νέα πελατειακή ελίτ η οποία θα προωθηθεί εκεί, ανάλογη με τις μαριονέτες της υπερεθνικής ελίτ που παριστάνουν τους «υπουργούς» στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Δεύτερος παρεπόμενος στόχος είναι η συντριβή της ένοπλης αντίστασης των τεσσάρων εκατομμυρίων προσφύγων που δημιούργησαν οι Σιωνιστικές εθνοκαθάρσεις (για τους οποίους οι Σιωνιστές αποκλείουν κάθε δικαίωμα επιστροφής), καθώς και των Λιβανέζων σύμμαχων τους. Μετά την καταστροφή της υποδομής τους, για την οποία οι Σιωνιστές έχουν το «ελευθέρας» να την επιτελέσουν στον χρόνο που χρειάζονται, ο στόχος της Σιωνιστικής και της υπερεθνικής ελίτ είναι να χρησιμοποιήσουν την κυβέρνηση του Λιβάνου για να εφαρμόσει την απόφαση 1559 του Συμβ. Ασφάλειας (που πρότειναν ΗΠΑ και Γαλλία) για τον αφοπλισμό της Χεζμπολάχ και την απώθηση της από τα σύνορα με το Σιωνιστικό Ισραήλ. Ο Λίβανος θα πρέπει να γίνει και αυτός ένα «κανονικό» κράτος όπως η Ιορδανία —δηλαδή άλλο ένα προτεκτοράτο.
Τρίτος παρεπόμενος στόχος είναι η υποταγή της Συρίας και του Ιράν. Οι χώρες αυτές, με την απειλή να έχουν την τύχη που έχει ο Λίβανος σήμερα, θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν κάθε ιδέα στήριξης της οποιασδήποτε αντίστασης κατά της Νέας Τάξης που εγκαθιδρύεται στην Μέση Ανατολή, καθώς και κάθε σχεδιασμό για πυρηνικό εξοπλισμό. Έτσι, ελπίζει η υπερεθνική ελίτ ότι θα εμπεδωθεί η Νέα Τάξη σε μια περιοχή που είναι κρίσιμη για την αναπαραγωγή της οικονομίας ανάπτυξης των χωρών της υπερεθνικής ελίτ και των κομπάρσων της (Κίνα, Ινδία κ.λπ.) σε μια εποχή που η σπάνις στην ενέργεια θα γίνεται όλο και εντονότερη.
Η Νέα αυτή Τάξη που σχεδιάζεται για την Μέση Ανατολή είναι πιθανό, με την φοβερή υπεροπλία που διαθέτει η υπερεθνική ελίτ και το Σιωνιστικό κράτος, να επιβληθεί, ιδιαίτερα αν ο συνδυασμός οικονομικών και στρατιωτικών πιέσεων οδηγήσει στην ανατροπή, ή έστω υποταγή του Συριακού και Ιρανικού καθεστώτος. Όμως, ακόμη και αν ήταν εφικτή μια τέτοια «νίκη» είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ήταν βραχυπρόθεσμη και θα οδηγούσε σε νέα καταστροφή τον Εβραϊκό λαό που φαίνεται στη συντριπτική πλειοψηφία του, τόσο μέσα στο Ισραήλ όσο και στην Διασπορά, ν’ ακολουθεί τη δολοφονική Σιωνιστική ελίτ των κομμάτων εξουσίας. Η επιβολή της Νέας Τάξης των Μπαντουστάν θα έκανε φανερή σε όλους την απάτη της λύσης των «δυο κρατών» και θα οδηγούσε σε μια νέα αντίσταση, παρόμοια της οποίας δεν έχουν αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα οι Σιωνιστές. Όμως, η δυναμική που θ’ αναπτυσσόταν στη περίπτωση αυτή θα είχε ένα ακόμη χειρότερο αποτέλεσμα: τον αποκλεισμό και της μόνης πραγματικής λύσης στο Παλαιστινιακό, που υποστηρίζουν σήμερα τόσο η ριζοσπαστική Εβραϊκή Αριστερά όσο και προοδευτικοί Παλαιστίνιοι, και στην οποία έχω αναφερθεί επανειλημμένα, δηλαδή, τη λύση του ενιαίου Εβραίο-Παλαιστινιακού κράτους όπου οι λαοί, διατηρώντας την αυτονομία τους, θα μπορούσαν να συζούν στην ίδια γη, σαν ίσος προς ίσον. Η λύση αυτή άλλωστε ήδη αποκλείεται όταν το 86% των Ισραηλινών έχει φθάσει στην εξαχρείωση να υποστηρίζει τους κτηνώδεις βομβαρδισμούς λεωφορείων στον Λίβανο και προηγούμενα την απάνθρωπη ισοπέδωση της Γάζας, και όταν η πλειοψηφία των Εβραίων της Διασποράς, εκτός από κάποιες τιμητικές εξαιρέσεις, όχι μόνο δεν καταδικάζουν έμπρακτα τα εγκλήματα αυτά —διακόπτοντας την τεραστία οικονομική στήριξη τους προς τους Σιωνιστές— αλλά και κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις υπέρ του Σιωνιστικού Ισραήλ!
Χαρακτηριστικά, στην Βρετανία, όπου βρίσκεται η πολιτικά ισχυρότερη Εβραϊκή κοινότητα μετά από την Αμερικανική, και όπου το «αντικειμενικό» BBC δίνει μεγαλύτερη έμφαση στα θύματα της «τρομοκρατίας» από τα υπέρ-δεκαπλάσια θύματα της Σιωνιστικής τρομοκρατίας (προφανώς ακολουθώντας τη ρατσιστική ρήση του Σιωνιστή πρωθυπουργού ότι η ζωή ενός Εβραίου είναι πολύ πιο σημαντική από αυτή ενός Παλαιστίνιου), η συντριπτική πλειοψηφία της Εβραϊκής κοινότητας υποστηρίζει με κάθε μέσο το Σιωνιστικό κράτος. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι όταν ο διευθυντής του Συμβουλίου των αντιπρόσωπων των Βρετανό-Εβραίων ερωτήθηκε γιατί το επίσημο αυτό όργανο δεν επέκρινε την Ισραηλινή πολιτική, η θρασύτατη απάντηση του ήταν «δεν έχω τίποτα να πω για τις επιθέσεις στη Γάζα αλλά εάν διαπιστώσουμε οποιαδήποτε έξαρση των αντί-σημιτικών επιθέσεων εξαιτίας του τρόπου που παρουσιάζονται τα γεγονότα (από τα ΜΜΕ) αναμφίβολα θα μιλήσουμε»[1]. Η στάση αυτή επιβεβαιώνει άλλη μια φορά τη θέση του προοδευτικού Εβραίου Finkelstein[2] για την δημιουργία μιας πελώριας «βιομηχανίας του Ολοκαυτώματος» από τους Σιωνιστές, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την ιστορική αυτή τραγωδία για να καλύψουν κάθε έγκλημα των Σιωνιστών σήμερα και να τρομοκρατήσουν ιδεολογικά οποιοδήποτε θ’ αντιταχθεί στα εγκλήματα αυτά με τη ταμπέλα που κολλάν ακόμη και σε επιφανείς προοδευτικούς Εβραίους ως…αντισημίτες! Έτσι εξηγείται γιατί ακόμη και ομάδες ―βασικά― Σιωνιστών, όπως οι Jews for Justice for Palestinians, έχουν περιθωριοποιηθεί, απλώς επειδή υποστηρίζουν επιστροφή στα σύνορα του ’67!
Συμπερασματικά, η επικράτηση των εγκληματιών Σιωνιστών που ποτέ δεν θέλησαν να συζήσουν στην ίδια γη με τους Παλαιστίνιους ―όπως πρότεινε από παλιά η Εβραϊκή Αριστερά― θα έχει καταστροφικές συνέπειες που θα τις πληρώσουν όλοι οι λαοί της περιοχής, αλλά και οι δυτικοί λαοί με την αναπόφευκτη έξαρση της «τρομοκρατίας»…